Waarom afval scheiden
Leven zonder afval is best lastig. Want alles wat je in huis haalt wordt vroeger of later afval. Kleding, meubels, batterijen, tomaten in blik, tandenstokers. En al dat afval moet weer ergens verwerkt worden tot, ja, tot wat? Tot geen afval? Tot compost? Tot nieuwe producten? Om het onszelf zo makkelijk mogelijk te maken (even omdenken!) is het dus van belang afval te scheiden voordat het je huis verlaat.
afval scheiden: wat hoort waar
In Nederland kunnen we een heleboel soorten afval scheiden:
| soort afval | |
|---|---|
| PMD | Plastic Metaal en Drinkkartons |
| GFT | Groente Fruit en Tuin afval |
| KCA | Klein Chemisch Afval |
| textiel | alle textiel zonder vet of verfvlekken |
| papier en karton | zonder vet of verfvlekken |
| glasbak | maar een (gebroken) theeglas bijvoorbeeld niet… |
| medicijnen | kunnen naar de apotheek |
| statiegeld flessen | inleveren bij de supermarkt |
| apparaten | lever in bij nieuwe aankoop. Of wordt opgehaald door de gemeente: vraag naar hun voorwaarden. |
| restaval | alles wat hierboven niet genoemd is |
afval scheiden: wees bewust wat je koopt
Bij sommige producten die je koopt is het niet direct duidelijk dat het meer vervuilend is dan je denkt. Je hebt bijvoorbeeld een lekkere doucheschuim gekocht met van die scrubbolletjes er in. Hartstikke lekker, maar wist je dat die bolletjes vaak van plastic zijn gemaakt en er niet uitgezuiverd kunnen worden? Deze microbeads komen weer in het water terecht, worden gegeten door vissen, schaal- en schelpdieren en komen dus zo de voedselketen in!
Ook de superhandige microvezeldoekjes en warme fleecetruien bevatten plastic. Elke keer als je je microvezeldoekje wast (en Kniedelius heeft er ook nog een heleboel) en gebruikt, verliest je doekje wat vezeltjes die ook niet bij de zuiveringsinstallatie verwijderd kunnen worden.
hoe afval scheiden
Vanuit overheidswege is het de bedoeling dat iedereen zijn of haar afval uitbundig scheidt. Maar doet iedereen dat ook? In huize Kniedelius gaat het wel zo’n beetje. In de keuken wordt het afval heel goed door alle gezinsleden gescheiden. Af en toe beland er nog wel eens een blikje bij het restafval, maar oké, dat kan gebeuren. Wat er in een tienerkamer gebeurt is de horror van iedere goed gedisciplineerde afvalscheider: je mag eigenlijk allang blij zijn dat het na lang zeuren eindelijk IN een prullenbak zit. Het beste is natuurlijk om 3 bakken in de kamer neer te zetten: papier, pmd, restafval en als bonus KCA (oftewel de vuile was). Aan het eind van de week kan de puber in kwestie zelf alles in de juiste bak deponeren, in plaats dat alles bij het restafval belandt.
Bij ons in de badkamer gaat het eigenlijk niet veel beter. WC rolletjes , plastic oorstaafjes, wattenschijfjes, houten tandenstokers, het gaat allemaal bij elkaar en eindigt bij het restafval. Ook daar zou het dus het beste zijn om 3 bakjes neer te zetten. De grote dingen als lege shampooflessen, deo’s en tandpastatubes neemt Kniedelius vaak wel mee naar beneden. Maar eigenlijk is het gewoon gemakzucht om alles in één prullenbakje te proppen.
Aangezien deze maand in het teken van leven zonder afval staat, is het natuurlijk een goed begin om het hele gezin op elke plek in het huis bewust te laten worden van wat afval is en wat ze er mee moeten doen. Want die puber gaat op een dag op zichzelf wonen en dan moet afvalscheiding eigenlijk al een hele normale gewoonte zijn. En voor ons als volwassenen is het belangrijk dat we een gezonde wereld aan onze (klein)kinderen willen geven.
0 reacties